Με τη δύναμη των τραγουδιών

Ξορκίζεται η λύπη και ο θυμός ή γιγαντώνονται ακούγοντας ένα τραγούδι; Διλημματική ανασύσταση συναισθημάτων που έρχεται όταν οι στίχοι λειτουργούν έτσι όπως πρέπει – καθόλου δύσκολη δουλειά όταν έχουν γραφτεί από χέρια επιδέξια. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη από το μικρό θαύμα της μουσικής, αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να δει, ειδικά όταν είναι αποφασισμένος να παραδοθεί στη δίνη σκοτεινών συναισθημάτων. Είναι και αυτός ένας δρόμος μπορεί να ανταπαντήσει κανείς και άδικο δεν θα έχει. Ανέξοδο αλλά όχι αναίτιο λογύδριο με αφορμή το υπέροχο «Θεός αν είναι» (στίχοι – Λίνα Νικολακοπούλου, μουσική – Goran Bregovic) που ερμήνευσε ο Θοδωρής Βουτσικάκης κάπου στη μέση του προγράμματος στο κατάμεστο Gazarte προχθές το βράδυ κλείνοντας τον κύκλο των εμφανίσεών του. Η δύναμη των τραγουδιών επικυρώθηκε από όλο το πρόγραμμα που με φροντίδα και αγάπη επιμελήθηκε η σπουδαία Λίνα Νικολακοπούλου. Αλλά και από τον τρόπο που ερμηνεύθηκαν από τους καλούς μουσικούς Χρήστο Θεοδώρου (πιάνο – ενορχηστρώσεις), Θάνο Σταυρίδη (ακορντεόν), Νίκο Σαμαρά (μαντολίνο, μπουζούκι, ούτι), Θοδωρή Κουέλη (ηλεκτρικό κοντραμπάσο). Η «νύχτα» της Αφροδίτης Μάνου σήκωσε την αυλαία της παράστασης, ακολούθησε το «Φιλαράκι» της Σοφίας Βόσσου, το «Λούνα Παρκ» που μάθαμε να ψιθυρίζουμε μέσα από τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου (μουσική – στίχοι: Θάνος Μικρούτσικος, Αλκης Αλκαίος) και το τρυφερό «Τυχερό αστέρι» του Κωνσταντίνου Βήτα. Σε αυτό το σημείο η ελληνική δημιουργία συναντήθηκε με το διεθνές και αγαπημένο ρεπερτόριο από το οποίο ο καλός τραγουδιστής επέλεξε το «Una Mujer» και το «Puerto Rico» που συγχρονίστηκαν μοναδικά με το «Πάρτι», το «Μένω εκτός» αλλά και το ολοκαίνουργιο «Το πρώτο μου τριαντάφυλλο» (στίχοι Λίνα Νικολακοπούλου).