Για όσο χρειαστεί

«Ο Ζελένσκι κόβει το ρωσικό αέριο και παγώνει την Ευρώπη», γράφει ο ένας. «Πούτιν και Ζελένσκι δίνουν τα κλειδιά της ΕΕ στον Ερντογάν», ισχυρίζεται ο άλλος. Οι τίτλοι αυτοί μπορεί να ικανοποιούν τον φιλοπουτινισμό και τον αντιτουρκισμό της ελληνικής κοινωνίας, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από την πραγματικότητα. Διότι η μη ανανέωση της συμφωνίας για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στην ΕΕ μέσω της Ουκρανίας έρχεται να λύσει το ένα από τα δύο παράδοξα αυτής της ιστορίας: μια χώρα που έχει εισβάλει στον γείτονά της, και τον βομβαρδίζει ασταμάτητα εδώ και τρία χρόνια, αποκόμιζε μεγάλα κέρδη από την εξαγωγή του αερίου της μέσω αυτής ακριβώς της χώρας και χρησιμοποιούσε αυτά τα κέρδη για να τροφοδοτεί την πολεμική της μηχανή. Σύμφωνα με το ινστιτούτο Bruegel, η διακοπή των ροών αερίου θα κοστίσει στη Μόσχα 6,5 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο, εκτός φυσικά αν κατευθύνει αυτές τις ροές προς φιλικές της χώρες.