Μισθώσεις ακινήτων έως 59 ημέρες είναι βραχυχρόνιες

Η διάρκεια μίσθωσης αποτελεί το βασικότερο κριτήριο για τον χαρακτηρισμό της μίσθωσης ως βραχυχρόνιας ή μακροχρόνιας, καθώς και για τη φορολογική της αντιμετώπιση. Η διαφοροποίηση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς καθορίζει τον τρόπο φορολόγησης και τις υποχρεώσεις που απορρέουν για τους ιδιοκτήτες ή τους διαχειριστές των ακινήτων. Σύμφωνα με τις οδηγίες της ΑΑΔΕ, οι μισθώσεις διάρκειας έως 59 ημερών θεωρούνται βραχυχρόνιες, ενώ οι μισθώσεις διάρκειας από 60 ημέρες και άνω κατατάσσονται στις μακροχρόνιες. Η διαφοροποίηση αυτή συνεπάγεται διαφορετικό φορολογικό καθεστώς για τις δύο κατηγορίες. Σε κάθε περίπτωση, η συμμόρφωση με τις ισχύουσες φορολογικές διατάξεις είναι απαραίτητη για την αποφυγή προστίμων και νομικών προβλημάτων. Επίσης, η φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών καθορίζει την κατηγοριοποίηση της μίσθωσης. Οταν ο ιδιοκτήτης περιορίζεται στην παροχή μόνο κλινοσκεπασμάτων, το ακίνητο παραμένει στην κατηγορία των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Εάν, ωστόσο, παρέχονται πρόσθετες υπηρεσίες, όπως καθαριότητα, γεύματα ή μεταφορές, το ακίνητο θεωρείται τουριστικό κατάλυμα και υπάγεται σε διαφορετικό φορολογικό καθεστώς. Σε αυτή την περίπτωση, ο ιδιοκτήτης υποχρεούται να ξεκινήσει επιχειρηματική δραστηριότητα και να συμμορφωθεί με τις διατάξεις που ισχύουν για τουριστικές επιχειρήσεις.