Οι τρεις ζωές του Μίκη Θεοδωράκη

Ενας ζωντανός μύθος ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης, που τούτη τη χρονιά δεν θα πάψουμε να τον μνημονεύουμε. Ηταν ένας μύθος που όσο κι αν προσπάθησαν κάποιοι δεν μπόρεσαν να τον απομυθοποιήσουν. Συνδύασε υπέροχα, συναρπαστικά τις δύο συνιστώσες του αρχαιοελληνικού ιδεώδους, καθώς υπήρξε συνάμα ποιητής και μουσικός. Ποιητής υπήρξε και με την πρωταρχική έννοια του δημιουργού, αλλά και με αυτή του γητευτή των λέξεων. Σε όλη τη ζωή του πάλευε με τις λέξεις, όσο πάλευε και με τους φθόγγους της μουσικής. Ποιος άραγε μπορεί να ισχυριστεί με σιγουριά ότι έγραψε περισσότερες νότες από λέξεις; Και για αυτόν «εν αρχή ην ο λόγος», όπου όμως ο λόγος, στην περίπτωσή του, ήταν η βάση της ανθρώπινης επικοινωνίας. Μαγεύτηκε νωρίς από τον επιούσιο λόγο των ποιητών και μέθυσε πίνοντας απ’ το καθαγιασμένο δισκοπότηρό τους· και το μεθύσι κράτησε ολόκληρη ζωή…