Αφησε το αποτύπωμά του σε κάθε γωνιά της χώρας

Τα τελευταία χρόνια, ο Κώστας Σημίτης δεν μιλούσε πολύ. Η τελευταία του δημόσια παρέμβαση, τέσσερις μήνες πριν από τον θάνατό του, ήρθε ταιριαστά, στα πεντηκοστά γενέθλια του ΠΑΣΟΚ, που συμπίπτουν με τα πενηντάχρονα της Μεταπολίτευσης. Ενα λιτό κλείσιμο σε πρώτο πληθυντικό, ένα θερμό, συγκινητικό χειροκρότημα που αποδείχτηκε αποχαιρετιστήριο. «Αντιμετωπίσαμε αντιξοότητες και προκλήσεις, αλλά καταφέραμε να βάλουμε τα θεμέλια για μια πιο δημοκρατική Ελλάδα», είπε. Με το βλέμμα στραμμένο, όπως πάντα, στο μέλλον: «Είναι μια ευκαιρία και οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες». Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος επίλογος από έναν πολιτικό που δεν διέκρινε μόνο τις ευκαιρίες, αλλά τις αξιοποιούσε με στόχο και με μέθοδο. Αισιόδοξος, αλλά και συνειδητοποιημένος, από έναν πρώην πρωθυπουργό που τα κατορθώματά του έχουν καταγραφεί, προτού εκείνος περάσει στην αιωνιότητα, στον χάρτη εκείνων που δεν επαναλαμβάνονται. Για λόγους ιστορικούς και πολιτικούς, καμία εποχή δεν θα μοιάσει με αυτή του Σημίτη. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη – τα θεμέλια που και αυτός φρόντισε να μπουν δεν καταστράφηκαν, όσο δύσκολη κι αν αποδείχτηκε η συνέχεια.