Κυκλοφόρησε προχθές η αυτοβιογραφία του Διονύση Σαββόπουλου με τίτλο στίχο από ένα από τα λιγότερο γνωστά αλλά και πιο τρυφερά τραγούδια του, τις «Πρωτοχρονιές του ραδιοφώνου»: «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα». Που στο τραγούδι συνεχίζει «…κι εμείς τους δίνουμε ένα σχήμα». Οχι όμως ακριβώς εμείς. Εκείνος. Εκείνος έδωσε σχήμα στα αταίριαστα, τα συγκεχυμένα, όλα εκείνα τα χύμα που συγκρούονταν μέσα στο κεφάλι μας από την αρχή της εφηβείας. Ολα εκείνα που μας τρόμαζαν γιατί δεν μπορούσαμε να τα κάνουμε λέξεις και έτσι να τα ξορκίσουμε. Και ήρθε ο Σαββόπουλος και, με τις λέξεις, τους έδωσε σχήμα. Τα έβγαλε από την επικράτεια της ασχήμιας. Διότι αυτό σημαίνει άσχημος. Κάποιος χωρίς σχήμα.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ