Θα αρχίσω με έναν στίχο του διάσημου ισπανού ποιητή, του Αντόνιο Ματσάδο: «Η ζωή κάθε μέρα μάς δίνει και μια τσεκουριά». Είμαι συγκλονισμένος όπως άλλωστε συγκλονισμένη είναι και όλη η Ελλάδα από τον αδόκητο χαμό του Μίμη. Δεν μας είχε κανείς προετοιμάσει γι’ αυτό. Ο Δομάζος ήταν ένας ολοζώντανος άνθρωπος και το βάρος της απώλειας αβάσταχτο. Μια ζωή μαζί στις χαρές και τις λύπες, στην εθνική ομάδα και τον Παναθηναϊκό. Στην πορεία ενωθήκαμε σε μια «κοινή ζωή» γιατί ο αθλητισμός προς τα εκεί μας πήγαινε με τα ταξίδια και τη διαμονή στο ξενοδοχείο. Δεν είχε κανείς διανοηθεί πως ο Μίμης μπορούσε να «φύγει».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
