Χρειαζόμαστε ένα καμπανάκι κινδύνου, όχι για μια καταστροφολογία του συρμού, αλλά για έναν δημιουργικό αναστοχασμό και επίγνωση. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε κατάσταση «μακροοικονομικού» εφησυχασμού, μεταρρυθμιστικής αναβλητικότητας και πολιτικής αμεριμνησίας, με εύθυμες διατυπώσεις για την ανθεκτικότητα της οικονομίας που μεγεθύνεται με σχετικά υψηλότερους ρυθμούς από μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης. Η αντιπολίτευση αναδεικνύει ορθά τα προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά είναι εγκλωβισμένη στην επικοινωνιακή παγίδα του εφήμερου, χωρίς ακόμα τη δυνατότητα να διατυπώσει με σαφήνεια τα μεγάλα ζητήματα που θα ορίσουν τη φυσιογνωμία της χώρας με ορίζοντα το 2030 και μετά και που θα αποτελέσουν το θεμέλιο για ένα μακρόπνοο μεταρρυθμιστικό, προοδευτικό κυβερνητικό πρόγραμμα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ