Την ιστορία για το πώς η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός, η δυσανεξία στη διαφορετικότητα που κηρύττουν οι ακροδεξιοί απειλούν πρώτα τη δημοκρατία κι έπειτα την ανθρώπινη ζωή. Αρκετοί από τους σημερινούς σαραντάρηδες και τριαντάρηδες τη διδάσκονταν στα οικογενειακά τραπέζια. Δεν ήταν απλά σελίδες σε σχολικά εγχειρίδια ή βιβλία που τις ερμηνεύουν όπως τους συμφέρει επίδοξοι πολιτευτές και τις αγνοούν διαμορφωτές της κοινής γνώμης οι οποίοι διαβάζουν μόνο αναρτήσεις στα σόσιαλ μίντια. Ηταν βιώματα των γιαγιάδων και των παππούδων τους που τα μοιράζονταν μαζί τους για να τους γαλουχήσουν με τις αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκαν η ΕΕ και τα σύγχρονα δυτικά κράτη. Οποιοι έζησαν τον Μεγάλο Πόλεμο, ακόμη κι αν δεν απέκτησαν με τη βία ένα τατουάζ με νούμερο στο χέρι, θύμιζαν – με τις εμπειρίες και τα λόγια τους – τι δεν πρέπει να κάνει ποτέ ξανά καμία κοινωνία. Τώρα, επειδή λιγοστεύουν, οι πλειοψηφίες καλούνται να απομονώσουν τις υπερεθνικιστικές φωνές που ψιθυρίζουν ρατσιστικά συνθήματα (εκμεταλλευόμενες την ξενοφοβία) και κραυγάζουν «κάντε την Αμερική, ή την Ευρώπη, σπουδαία ξανά», εξηγώντας στη γενιά του TikTok γιατί οι πρώτοι που θέτουν σε κίνδυνο την ελευθερία τους είναι εκείνοι οι οποίοι τάχα τους υπερασπίζονται από το «σύστημα» που δεν τους ακούει. Το κακό παραμένει κοινότοπο, άλλωστε.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ