Και ξαφνικά όλοι οι φορείς εμφανίζονται δυσαρεστημένοι με τη φετινή διαδικασία για τον υπολογισμό του νέου κατώτατου μισθού. Μέχρι σήμερα, είχαν συνηθίσει να καταθέτει κάθε φορέας τη δική του πρόταση. Αν ήταν από την πλευρά των εργαζομένων, πρότεινε ένα συνήθως διψήφιο ποσοστό ανόδου. Αν ήταν από την πλευρά των μεγάλων επιχειρήσεων, πρότεινε κάτι πολύ μικρότερο. Αν ήταν από τους εκπροσώπους των μικρομεσαίων, κινούνταν συνήθως κάπου στη μέση. Ολοι είχαν στο μυαλό τους τούς ανθρώπους που εκπροσωπούσαν. Αλλοι φορείς είχαν στελεχωμένα τμήματα με ειδικούς, που ανέπτυσσαν κάποια συλλογιστική που τεκμηρίωνε την πρότασή τους. Αλλοι δεν είχαν τόσο καλό τμήμα, πρότειναν κάτι πιο αυθαίρετο. Ολοι αυτοί δεν είχαν καμία υποχρέωση να συμφωνήσουν σε κάτι. Δεν δέσμευαν και δεν δεσμεύονταν. Αρα μπορούσαν και να σχολιάσουν ελεύθερα εκ των υστέρων. Το λέγαμε διαβούλευση, αλλά ήταν στη λογική του ξεμπερδεύω με μια υποχρέωση και πάμε παρακάτω. Εστελναν ξεχωριστά ο καθένας στο ΚΕΠΕ την πρότασή του και αυτό μαζί με μια επιτροπή ειδικών (καθηγητές πανεπιστημίου) κατέληγε σε μια εισήγηση προς τον υπουργό Εργασίας και την κυβέρνηση, που ανακοίνωνε την αύξηση.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ