Η στυλιζαρισμένη εκδοχή του «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» έχει εισροές 9,1% από την Ελληνική Λύση και 3,1% από τη ΝΔ. Η αρχηγός που συνδυάζει το καταγγελτικό ύφος με τις καρδούλες, πάλι, παίρνει από παντού – 9,1% των υποστηρικτών της προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, 4,3% από το ΠΑΣΟΚ, 3,6% από το ΚΚΕ και 2,9% από τη ΝΔ. Η εύκολη εξήγηση για τα νούμερά τους είναι πως η εποχή ευνοεί τον αντισυστημισμό. Αυτός που κάθεται στο Οβάλ Γραφείο τούς μοιάζει, αφού έκανε πολιτική καριέρα σαν κυνηγημένος απ’ τις ελίτ, ενώ ολοένα και περισσότεροι ψηφοφόροι στην Ευρώπη γοητεύονται από ακραίες λαϊκίστικες ιαχές – ειδικά των δεξιών. Ωστόσο, όποιος προσέξει λίγο καλύτερα τη ρητορική των κομμάτων που ανεβαίνουν, ίσως αντιληφθεί ότι η στροφή που παρατηρείται δεν γίνεται γιατί οι ΗΠΑ ή οι χώρες της ΕΕ δείχνουν τον δρόμο. Συμβαίνει επειδή οι λαϊκιστές συνεχίζουν να θέτουν σωστές ερωτήσεις, παρότι δίνουν λάθος απαντήσεις. Οσο οι υπόλοιποι δεν προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις (και κυρίως δεν τις εφαρμόζουν), θα μεγαλώνουν τα εκλογικά σώματα που τους αρκεί να ακούν οποιονδήποτε κραυγάζει τα αιτήματά τους. Οσο, ας πούμε, οι σιδηρόδρομοι δεν είναι ασφαλείς, θα υπάρχει κίνδυνος οι καχύποπτοι να πειστούν από τη Λατινοπούλου, την Κωνσταντοπούλου ή τον Βελόπουλο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή