Είναι η απειλή που ακουγόταν στις γειτονιές σε περασμένες δεκαετίες. «Γιαννάκη αν δεν μαζευτείς σε πέντε λεπτά, θα σε σκοτώσω στο ξύλο». Και όταν ο Γιαννάκης επέστρεφε στο σπίτι ύστερα από μία ώρα, η μάνα που είχε εξαπολύσει την απειλή είτε δεν είχε πάρει είδηση πόση ώρα είχε περάσει, είτε την είχε ξεχάσει, είτε του έδινε μια στα πισινά. Αν είχε νεύρα επειδή της «έπιασαν» τα φασολάκια στην κατσαρόλα, μπορεί και να του τραβούσε το αφτί. Δεν ισχυρίζομαι βεβαίως ότι δεν υπήρχε, σε εκείνες τις εποχές, παιδική κακοποίηση. Υπήρχαν και βασίλευαν όλων των ειδών οι κακοποιήσεις και μάλιστα με τη βούλα αν όχι της κοινωνικής αποδοχής, τουλάχιστον της κοινωνικής ανοχής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή