Eνα ζήτημα που σπάνια εξετάζουμε εδώ στη Δύση – στις χώρες δηλαδή των «απίστων» σύμφωνα με το Κοράνι και τα λεγόμενα ιερά κείμενα (Χαντίντ) της ισλαμικής θρησκείας – είναι τι ακριβώς να περιμένουμε από τους πιστούς μουσουλμάνους που μας κατακλύζουν σαν μετανάστες. Η θεώρηση πως είναι και αυτοί απλοί πολίτες όπως όλοι οι άλλοι που κατοικούν στις κοινωνίες μας δεν είναι ακριβής. Διότι παραγνωρίζουν τις πεποιθήσεις τους και τα βαθιά ριζωμένα πιστεύω τους.  Η ρίζα των μουσουλμανικών πεποιθήσεων είναι πως ο κόσμος είναι χωρισμένος ανάμεσα στο «Σπίτι του Ισλάμ», τις χώρες δηλαδή που η μουσουλμανική θρησκεία κυριαρχεί και το «Σπίτι του Πολέμου», εκεί δηλαδή που δεν έχει επικρατήσει ΑΚΟΜΗ. Αυτοί που ζουν σε μουσουλμανικά εδάφη ποτέ δεν πρέπει να είναι ικανοποιημένοι ζώντας εν ειρήνη με τις γειτονικές χώρες των απίστων. Προσωρινές συνθήκες εκεχειρίας μπορεί να υπάρχουν, αλλά ο τελικός στόχος δεν πρέπει ποτέ να πάψει να είναι η επέκταση του Ισλάμ στα εδάφη των απίστων. Σε αυτή τη λογική επάνω το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) είχε διακηρύξει πως για αυτούς «δεν υπάρχουν σύνορα, αλλά μόνο μέτωπα»! Πώς λοιπόν πρέπει να συμπεριφέρονται οπαδοί του Ισλάμ που βρίσκονται σε «άπιστες» χώρες; Προφανώς οφείλουν να επιδιώκουν την επέκταση και επικράτηση του Ισλάμ, που σημαίνει «υποταγή» και που δεν είναι απλώς θρησκεία αλλά τρόπος ζωής και σύστημα κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή