Η ενίσχυση των κομμάτων που ποντάρουν στην καταγγελία, ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις ενός ακροατηρίου το οποίο περιγράφεται ως αντισυστημικό, είναι το πρώτο, αβίαστο, συμπέρασμα που βγάζει όποιος κοιτάει τις διαφάνειες των γκάλοπ μετά τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη. Εμπειροι μελετητές των ερευνών, όμως, έχουν προσέξει πως σ’ αυτά επιβεβαιώνεται μια αλλαγή στην πολιτική συμπεριφορά των δημοσκοπικών δειγμάτων την οποία ανιχνεύουν καιρό τώρα και μπορεί να κάνει ακόμη πιο ρευστή την πολιτική κατάσταση. Εξετάζοντας τις ανταλλαγές ψήφων μεταξύ κομμάτων, έχουν παρατηρήσει πως υπάρχει πια μια μερίδα ψηφοφόρων η οποία μετακινείται πολύ εύκολα από τ’ αριστερά του κομματικού φάσματος στα δεξιά (μια αρκετά μικρότερη ακολουθεί την αντίστροφη πορεία. Η Πλεύση Ελευθερίας, π.χ., παίρνει μέχρι και 2,9% από τη ΝΔ, σύμφωνα με την MRB). Το φαινόμενο δεν είναι νέο. Από τη μνημονιακή εποχή τα ιδεολογικά τείχη είχαν πέσει. Οι ταμπέλες που έβαζαν τα κόμματα στην κοσμοθεωρία την οποία επιθυμούν να εκφράσουν δεν ήταν το πιο δελεαστικό κομμάτι της ρητορικής τους. Κι ύστερα, από το 2019, ήρθε το γαλάζιο αφήγημα της διαχειριστικής επάρκειας να αποδεσμεύσει κι άλλους ψηφοφόρους από τις κομματικές ταυτίσεις του παρελθόντος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή