Τα τελευταία επεισόδια στο σίριαλ της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης που έλαβαν χώρα τις μέρες αυτές βορειοανατολικά της Κρήτης, με τουρκικά πολεμικά σκάφη να παρακολουθούν τις ερευνητικές δραστηριότητες για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου, επιτρέπουν θεωρητικώς μεν δύο συμπεράσματα, ορθολογικώς δε ένα. Το θεωρητικώς πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η Τουρκία παραμένει ακλόνητη στις θέσεις της σε ό,τι αφορά τις δικαιοδοσίες, θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού, περιλαμβανομένης και της Κρήτης (για την οποία αρνείται οτιδήποτε πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης 6 ν.μ.). Και επικαλείται το Πρωτόκολλο της Βέρνης (το οποίο η ελληνική πλευρά θεωρεί πλέον ανίσχυρο) και κυρίως την πολύ πιο πρόσφατη Διακήρυξη των Αθηνών (2023) για να επιδιώξει τη διακοπή των οποιωνδήποτε δραστηριοτήτων στην περιοχή. Με καταληκτικό συμπέρασμα στη βάση όλων αυτών ότι βρισκόμαστε σε πλήρη αδιέξοδο και συνεπώς δεν μπορεί να υπάρξει καμία πρόοδος στη διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων ή έστω του ενός προβλήματος – οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Πρόκειται βέβαια για το λάθος συμπέρασμα. Καθώς ούτως ή άλλως γνωρίζαμε ότι οι θέσεις της Τουρκίας παραμένουν αναλλοίωτες. Δεν χρειάζονταν νέα επεισόδια για να το διαπιστώσουμε. Και ούτε οι θέσεις της, όσο έκνομες και παράλογες κι αν είναι – όσες είναι –, θα αλλάξουν έτσι ξαφνικά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή