Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης και από πολύ μικρή ο κοσμηματοποιός πατέρας της την άφηνε να παίζει με ό,τι έβρισκε στον πάγκο του εργαστηρίου του. Η Χρυσάνθη Κουμιανάκη έμαθε να μαζεύει ό,τι της «γυάλιζε» στο μάτι ανεξάρτητα από την οικονομική του αξία, αλλά με βάση το δικό της ιδιάζον σύστημα ταξινόμησης που αποσκοπούσε σε μια συλλογή ευρεθέντων αντικειμένων, οργανικών μορφών σε κήπους, αμμουδιές, χαλάσματα. Και όταν οι κύκλοι σπουδών και μεταπτυχιακών στην τέχνη και τη γραφιστική έκλεισαν, άρχισε να δημιουργεί εγκαταστάσεις που συνδυάζουν γλυπτική, σχέδιο, εκτυπώσεις, περφόρμανς, βίντεο και ήχο. Για να πει με τα έργα της αυτό που την ενδιέφερε να σχολιάσει: τον δημόσιο χώρο, τη φθορά και τη χρήση του, αλλά και τις κοινωνικές σχέσεις.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ