Οι ενέργειες του Τραμπ, οι δηλώσεις του Βανς στο Μόναχο, η παρουσία του Μασκ ολούθε. Ο κόσμος μας αντιμετωπίζει όχι απλώς μία κρίση αξιών αλλά τον κίνδυνο να καταρρεύσουν οι θεσμοί στις ΗΠΑ και ό,τι αυτοί συμπαρασύρουν. Το προχθεσινό πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ» έγραφε για μια νέα άτυπη «Γιάλτα», ένα ξαναμοίρασμα του κόσμου με την «τράπουλα» σημαδεμένη και χωρίς άλλοθι. Το χθεσινό αυτονόητο, σήμερα γίνεται διακύβευμα, τα κεκτημένα απειλούνται και η ατμόσφαιρα θυμίζει τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πρόεδρος της Αμερικής έχει πάψει προ πολλού να είναι ο γραφικός πορτοκαλί φανφαρόνος, είναι κάποιος που δεν διστάζει απέναντι σε τίποτα, έχει ντυθεί τον μανδύα της απόλυτης ύβρεως – με την αρχαία έννοια της λέξης. Θεωρώ ότι, με την Ευρώπη κυβερνητικά και ιδεολογικά αποδυναμωμένη, ο κίνδυνος μοιάζει τόσο μεγάλος που η μόνη ελπίδα μας είναι ακριβώς αυτό το τεράστιο μέγεθός του. Το σχεδόν εξωπραγματικό. Από την άλλη όμως σκέφτομαι πόσο έχει ξεχειλώσει η πραγματικότητα τον τελευταίο καιρό.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ