Βραβευμένος στο Φεστιβάλ των Καννών με τον Χρυσό Φοίνικα μικρού μήκους ταινίας και την Queer Palm για την «Απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς», ο σκηνοθέτης Βασίλης Κεκάτος παρουσίασε στην Μπερλινάλε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Οι άγριες μέρες μας» (προβλήθηκε στο τμήμα Generations 14plus). Στο αξιόλογο ντεμπούτο του νεαρού σκηνοθέτη, η Δάφνη Πατακιά υποδύεται ένα ατίθασο κορίτσι από την επαρχία, το οποίο έχοντας εγκαταλείψει το ασφυκτικό περιβάλλον της οικογένειάς της, μπλέκει με μια παρέα σύγχρονων Ρομπέν των Δασών (τα μέλη είναι περίπου στην ηλικία της) που ληστεύουν αποθήκες ενεχυροδανειστών προκειμένου τα λάφυρα να επιστραφούν στους φτωχούς ιδιοκτήτες τους. Οι περισσότεροι από αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους είναι πρώην κάτοικοι της πρωτεύουσας ή άλλων μεγάλων αστικών κέντρων οι οποίοι αποφάσισαν να αλλάξουν σελίδα στη ζωή τους και να απομακρυνθούν στην επαρχία. Είναι οι κάτοικοι μιας «άλλης Ελλάδας» η οποία αποτελεί το αποκλειστικό φόντο αυτής της ταινίας, που συχνά αποκτά την εικόνα παραμυθιού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή