Οταν ο Ανδρέας Κοτζιαμάνης επισκέφθηκε ένα χωριό της Κύπρου για να ψάλλει, δεν περίμενε ότι θα έφευγε με μια ιδέα που θα γέμιζε το κενό στη βυζαντινή μουσική εκπαίδευση. Ο εμπνευσμένος γιατρός και πρωτοψάλτης διαπίστωσε ότι, αν δεν ζεις σε πόλη με ωδείο ή δάσκαλο, η πρόσβαση στην ψαλτική είναι σχεδόν αδύνατη. Αντί να το αποδεχτεί ως δεδομένο, δημιούργησε το fanari.eu, (www.tofanari.eu/) μια διαδικτυακή σχολή που μεταφέρει τη γνώση σε όσους δεν έχουν τη δυνατότητα φυσικής εκπαίδευσης. Οχι για να «σώσει» μια παράδοση, αλλά για να της δώσει νέο χώρο να αναπνεύσει και να εξελιχθεί, χωρίς γεωγραφικά ή χρονικά όρια. Ετσι ξεκίνησε η περιπέτεια του εγχειρήματος η οποία, όπως λέει ο ίδιος, ήταν χρονοβόρα αλλά και κοστοβόρα. «Το εγχείρημα, από την προετοιμασία του μέχρι την υλοποίησή του, διήρκεσε περίπου 10 χρόνια και μου κόστισε σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ. Δεν με ενδιαφέρει η απόσβεση, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου, γι’ αυτό και τα δίδακτρα είναι τόσο χαμηλά – 25 ευρώ τον μήνα. Εκείνο που επιδιώκουμε και οραματιζόμαστε είναι η διατήρηση και η μεταλαμπάδευση της βυζαντινής μουσικής».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή