O Νίτσε είπε κάποτε πως μόνο κάτι που δεν έχει ιστορία μπορεί να οριστεί. Η φιλία, όμως, έχει ιστορία, όπως δείχνει το γεγονός ότι από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Μισέλ ντε Μονταίνι δεν έχει πάψει να είναι πρωταγωνίστρια στην παράδοση της γνώσης. Πρέπει λοιπόν συνεχώς να αναθεωρείται και να επαναπροσδιορίζεται. Ο κριτικός της El País προτείνει να παρατηρήσουμε έναν πίνακα του 1920, τη Συνάθροιση στο Καφέ ντε Πόμπο, του Χοσέ Σολάνα. Εκείνη την εποχή, φίλοι σαν τους κοστουμαρισμένους άνδρες που βλέπουμε απαγορευόταν να μιλούν για προσωπικά θέματα. Εναν αιώνα αργότερα, ο μόνος φόβος των φίλων που βγαίνουν να τα πιουν σε ένα μπαρ είναι μήπως ξυπνήσουν το άλλο πρωί με τύψεις επειδή ανοίχτηκαν πολύ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή