Δεν χρειάζεται να ψιλοκοσκινίσουμε αυτό που έβγαλαν οι κάλπες στη Γερμανία, άλλωστε το είδαμε να συμβαίνει προσφάτως και στην Αμερική. Οταν βάζεις την υπεράσπιση των ιδεών σου πάνω από την πραγματικότητα που τις διαψεύδει, αυτά παθαίνεις: σου προκύπτει ένα AfD με σχεδόν 21% ή ο Βασιλεύς Ντόναλντ στην προεδρία. Φυσικά, υπάρχουν διαφορές σημαντικές. Στην Αμερική, το DEI (γνωστότερο παρ’ ημίν ως «woke») και η ανεξέλεγκτη μετανάστευση ήταν επίσημες πολιτικές, ενώ στη Γερμανία τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου έκλειναν τα μάτια στο πρόβλημα της μετανάστευσης. Οταν έφτασαν στο σημείο το 16% των Γερμανών σήμερα να μην έχει γεννηθεί στη Γερμανία και η Ακροδεξιά να παίρνει 21%, τότε ξύπνησαν αλλά ήταν αργά. Η ουσία είναι η ίδια όμως και στις δύο περιπτώσεις: αν τα δύσκολα, εκείνα που προκαλούν και αμφισβητούν την τάξη πραγμάτων που έχεις τακτοποιήσει στο κεφάλι σου, τα αφήνεις για την Ακροδεξιά, τότε ο κόσμος – ένα μέρος του, τέλος πάντων – θα πάει στην Ακροδεξιά, εφόσον μόνο αυτή μιλάει για το πρόβλημα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή