Ο νέος νόμος για την παιδεία προβλέπει τη διαγραφή «αιώνιων» φοιτητών, δηλαδή όσων δεν έχουν πάρει πτυχίο δύο χρόνια μετά τη λήξη της κανονικής φοίτησης (n+2). Επί της αρχής, πρόκειται για μια σωστή πρόβλεψη – η έγκαιρη ολοκλήρωση των σπουδών διασφαλίζει καλύτερη ακαδημαϊκή ποιότητα, δικαιότερη κατανομή πόρων και καλύτερη ένταξη των αποφοίτων στην κοινωνία και την αγορά εργασίας. Στο πλαίσιο του ελληνικού ακαδημαϊκού τοπίου, όμως, αποτελεί μια προβληματική και άδικη διάταξη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ