Ο χρόνος είναι πυκνός και μετράει αντίστροφα για όλες τις πλευρές στο γεωπολιτικό πεδίο. Η σοκαριστική στρατηγική από μεριάς Ντόναλντ Τραμπ και στο σύνολο των διεθνών σχέσεων και ειδικότερα στο θέμα της συνεχιζόμενης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, θέτει την κάθε δύναμη προ των ευθυνών της. Κεντρικό ρόλο εδώ έχει η Ευρώπη και το κενό που διαμορφώνεται ως προς τη στήριξη της δοκιμαζόμενης Ουκρανίας αλλά και του συνόλου του φιλελεύθερου και δυτικού κεκτημένου. Θα ακολουθήσει παβλοφικά τις ΗΠΑ στη νέα γραμμή τους διάρρηξης του ευρωατλαντισμού ή θα σηκώσει ανάστημα και θα διαμορφώσει όρους επείγουσας διάταξης και συγκρότησης ευρωπαϊκής άμυνας; Θα χειραφετηθεί περαιτέρω από τον νέο επιθετικό ατλαντισμό ή θα υποκύψει στη νέα αναθεωρητική στρατηγική του «δικαίου του ισχυρού» και μιας επικίνδυνης νέας γεωπολιτικής αστάθειας; Οι ως τώρα εκπεφρασμένες προθέσεις από την ηγεσία της ΕΕ είναι σε ορθό δρόμο και ως προς την ενίσχυση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών και ως προς τη διαφοροποίησή της στη νέα γραμμή του αυταρχισμού στα διεθνή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή