Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τον Πειραιά στη δεκαετία του 1920. Τα «χνώτα» του είναι ανιχνεύσιμα στην ίδια την Ιστορία μας, στα ρεμπέτικα τραγούδια, στις «συνερμηνείες» του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, ακόμη και στους λογοτέχνες της γενιάς του ’30 – το μεγαλύτερο μέρος του «Γιούγκερμαν» του Μ. Καραγάτση είναι, στην πραγματικότητα, μια «πειραιογραφία» εκείνης της εποχής. Ο υπόκοσμος του λιμανιού, δηλαδή οι μάγκες, οι νταήδες, οι νταβατζήδες συνυπήρχαν με τους εκπροσώπους μιας «υπό κατασκευή» αστικής και μεγαλοαστικής τάξης. Για να το πω παραστατικά, τα Βούρλα με το μεγαλοπρεπές ξενοδοχείο «Ακταίον Παλλάς».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή