Η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών έφερε ξανά στην επιφάνεια, με τον πιο δραματικό τρόπο, τις αδυναμίες, τις καθυστερήσεις και τις χρόνιες παθογένειες ενός κράτους που αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε προσπάθεια που αποσκοπεί στη μεταρρύθμισή του και στην αμφισβήτηση των διαχρονικών κεκτημένων του. Ωστόσο, το ξέσπασμα της λαϊκής οργής όπως εκφράστηκε μέσα από τις μαζικότερες διαδηλώσεις των τελευταίων δεκαετιών, δεν κατάφερε να ταρακουνήσει τα νερά του πολιτικού συστήματος όπως φάνηκε κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας στη Βουλή. Οι άγονες αντιπαραθέσεις, τα επικοινωνιακά τρικ και τα προκλητικά χειροκροτήματα ήταν ασυμβίβαστα με το πένθος για τις ανθρώπινες απώλειες και το αίτημα για απονομή δικαιοσύνης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή