Το χθεσινό πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ» έγραφε για προετοιμασίες πολέμου στην Ευρώπη, εγώ όμως κάθε φορά που πρόκειται να βγω εκεί έξω αισθάνομαι την ανάγκη να φορέσω κράνος και αλεξίσφαιρο γιλέκο, να ζωστώ με βόμβες και φισεκλίκια, να πάρω και το καριοφίλι – έτσι, για εφέ – και να είμαι έτοιμη για μάχη. Και όταν λέω «εκεί έξω», εννοώ τις φιλικές και κοινωνικές συζητήσεις, την ειδησεογραφία, τα σόσιαλ μίντια, ακόμη και τον οδηγό ταξί ή την ταμία στο σουπερμάρκετ. Το κλίμα είναι εντελώς πολεμικό, και μάλιστα χωρίς τους κανόνες του πολεμικού δικαίου. Ολοι αρπαγμένοι, όλοι στα κάγκελα, όλοι έτοιμοι για δολιοφθορές, τα πυρά να διασταυρώνονται πάνω από το κεφάλι μου, αν δω και τον Μπιμπίλα ντυμένο στο χακί, να εφορμά στη Βουλή φωνάζοντας «αέρα», δεν θα νομίζω ότι ξεχάστηκε και νόμισε ότι βγαίνει στη σκηνή. Πάμε πόλεμο λοιπόν;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή