Εχουν περάσει οι εποχές που ο ποιητής ζούσε στον ελεφάντινο πύργο του. Σήμερα θα τον βρείτε παντού: σε τρώγλη, σε σοφίτα, σε γκαρσονιέρα, σε διαμέρισμα, σε εξοχικό, σε καλύβα. Ο ποιητής ζει όπου να ‘ναι. Δεν εξαιρεί στέγες. Βολεύεται με το ελάχιστο. Ο κάθε ποιητής είναι μια πόρτα, ένα παράθυρο, ένας φεγγίτης, ένα άνοιγμα, ένα ταξίδι στο απρόβλεπτο, στο ανεξιχνίαστο, στο αναπόδραστο. Ολα όσα συντελούνται εντός του ποιητή κάποια στιγμή βγαίνουν έξω υπό μορφή στίχων και διεκδικούν μερίδιο της ζωής, της καθημερινότητας, της πραγματικότητας, της Ιστορίας, των αόρατων συσκέψεων για την αφύπνιση των λαών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή