Η Γερμανία, ως γνωστόν, δεν είναι πια αυτό που ήταν. Η οικονομία της σέρνεται δύο χρόνια σε ύφεση. Η φημισμένη βιομηχανία της είχε πέρυσι υψηλότερα επίπεδα αδρανούς παραγωγικού δυναμικού από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η ανεργία έφθασε σε επίπεδα Ιταλίας κι ένα 30% του εργατικού δυναμικού είναι σε μερική απασχόληση. Οι υποδομές καταρρέουν. Ακόμη και τα γερμανικά τρένα φθάνουν πια στον προορισμό τους με καθυστέρηση – μόνο το 62% των δρομολογίων είναι στην ώρα του. Στην ώρα τους δεν ήταν ούτε οι εκλογές. Οι κάλπες του περασμένου μήνα ήταν πρόωρες – για μόλις τέταρτη φορά σε όλη τη μεταπολεμική ιστορία. Και το αποτέλεσμά τους, με μια Ακροδεξιά με πινελιές Ναζί – νοσταλγίας να διαλύει τις πολιτικές ισορροπίες και να εγκαθίσταται στη δεύτερη θέση με 21%, ήταν τραυματικό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή