Η αλήθεια είναι πως η συζήτηση άργησε πέντε χρόνια. Γιατί ο Εμανουέλ Μακρόν είχε προτείνει από το 2020 στους ευρωπαίους εταίρους του έναν «διάλογο» για την «ευρωπαϊκή διάσταση» των ζωτικών συμφερόντων της Γαλλίας, τα οποία προστατεύει η πυρηνική αποτρεπτική της δύναμη. Πυρηνική ομπρέλα υπήρχε όμως ήδη στην Ευρώπη, των ΗΠΑ, και καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν εννοούσε να αμφισβητήσει την αμερικανική εγγύηση ασφαλείας. Χρειάστηκε να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο ο Ντόναλντ Τραμπ, και να ευθυγραμμιστεί, κατά πώς δείχνει, με τις θέσεις της Ρωσίας, ώστε να ζητήσει (πρώτος…) ο Φρίντριχ Μερτς, ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας, συνομιλίες για το κατά πόσον «η πυρηνική ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας θα μπορούσε να ισχύσει και για εμάς»· να ανταποκριθεί κατόπιν ο γάλλος πρόεδρος αποφασίζοντας να ανοίξει «τη στρατηγική συζήτηση σχετικά με την προστασία των συμμάχων μας στην ευρωπαϊκή ήπειρο μέσω της αποτρεπτικής μας δύναμης»· να χαιρετίσει ο πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ την ιδέα λέγοντας μάλιστα ότι η Πολωνία πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να αποκτήσει δικά της πυρηνικά όπλα· να δηλώσουν επίσης η Λιθουανία και η Λετονία ότι ενδιαφέρονται για τη γαλλική προσφορά. Οπως σημειώνει όμως στους «Financial Times» ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ιμπέρ Βεντρίν, «η συζήτηση που ξεκινάει τώρα μας οδηγεί σε αχαρτογράφητα ύδατα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή