Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι μια έξυπνη γυναίκα. Τουλάχιστον, όπως αντιλαμβάνομαι εγώ την εξυπνάδα. Δηλαδή, να είναι το άμεσο απότοκό της η επίτευξη των στόχων. Τώρα το ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι και τι μέσα χρησιμοποιούνται για να πραγματοποιηθούν είναι κάτι που δεν έχει να κάνει με την εξυπνάδα αλλά με ένα πολύ ευρύ φάσμα αρχών, αξιών και εσώψυχων. Που καλύπτει από την ηθική έως την αισθητική. Για να επιστρέψω στην πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας ωστόσο, θεωρώ ότι έχει μείνει κολλημένη σε ένα στάδιο της προεφηβείας, άντε και της πρώτης εφηβείας. Τότε που νομίζαμε ότι το «Κάνε σαματά, πάνω – κάτω φέρ’ τα…», για να θυμηθούμε και τον μέγα Πασχάλη Τερζή, ήταν ένδειξη προσωπικότητας ενώ η τσουγκρανάτη αγένεια και η πρόκληση κατάδειξη ανεξάρτητης σκέψης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ