Ορισμένοι ευρωπαίοι διπλωμάτες (όπως εκείνος που το επεσήμανε στο Politico) διέκριναν πίσω από τις γραμμές των φράσεών του τον ιθύνοντα νου της εχθροπάθειας του Λευκού Οίκου έναντι της Γηραιάς Ηπείρου. Σύμφωνα με την ίδια ανάγνωση, η εμμονή του με την ΕΕ αναγκάζει και τον POTUS να γίνεται σκληρότερος επειδή «δεν θέλει να φαίνεται πιο αδύναμος από τον Βανς». Τι κι αν έτσι εμφανίζεται να σέρνεται απ’ αυτόν που το πόστο του μόνο διακοσμητικό θεωρείται απ’ όσους παίζουν παιχνίδια εξουσίας στην Ουάσιγκτον; Ο Χιλμπίλης έχει καταστήσει σαφές πως επιδιώκει να πάρει μια θέση στο κέντρο της σκηνής ενσαρκώνοντας τον ρόλο του τελείως διαφορετικά από τους προκατόχους του. Η μια εξήγηση τον θέλει να μοιράζεται με τον Μασκ τα καθήκοντα του ντόπερμαν που επιτίθεται στους αντιπάλους του προέδρου. Η άλλη υποστηρίζει πως ετοιμάζει το έδαφος για μια προεδρική καμπάνια σε τρία χρόνια από τώρα, όταν ο Τραμπ δεν θα μπορεί να διεκδικήσει πάλι το ανώτατο αξίωμα. Οποια κι αν διαλέξει κανείς, είναι δύσκολο να μην προσέξει ότι έχει πιθανότητες να εξελιχθεί σε μεγαλύτερη απειλή επειδή εκτός από φιλόδοξος είναι εύγλωττος κι έχει αποδείξει – κατεβαίνοντας υποψήφιος με κάποιον που έχει αποκαλέσει «ηλίθιο» – πως δεν έχει ιδεολογικές αναστολές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή