Τα γάλατα σφίξανε. Εως πριν από λίγα χρόνια, την επομένη των εθνικών επετείων και παρελάσεων, τα θέματα που συζητούσαμε ήταν, κατά βάση, ενδυματολογικά. Πόσο κοντές ήταν οι φούστες των παρελαυνουσών μαθητριών, πόσο ψηλά τα τακούνια τους, μια καθηγήτρια με ύφος, τσαχπινιά και ντύσιμο «μια κυρία στα μπουζούκια». Αντε να ανεβάζαμε και καμιά φωτογραφία με υπερήφανους σημαιοφόρους παιδιά από άλλες πατρίδες για να διατρανώσουμε το «Ελληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας» του Ισοκράτη. Ωστόσο, οι εποχές της αθωότητας και της γραφικότητας παρήλθαν, αφήνοντάς μας, ως παρακαταθήκη, τις κάλτσες του Προέδρου της Βουλής (έχω ολόιδιες, αλλά δεν τις πολυφοράω διότι με κόβουν στον αστράγαλο). Τα απόνερα της φετινής επετείου είχαν διαστάσεις που, κατά τη γνώμη μου, είναι πιο ουσιαστικές.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ