Είναι αυτή η πιο αγαπησιάρικη εθνική ομάδα που έχει εμφανιστεί μπροστά μας εδώ και πολλά χρόνια; Προφανώς και η απάντηση είναι «ναι». Βλέπεις να βγαίνουν αμούστακα παιδιά από τα αποδυτήρια και θαρρείς πως είναι τα… παιδιά σου. Ταυτίζεσαι μαζί τους πριν καλά – καλά τους δεις να παίζουν στο γήπεδο. Κοιτάζεις τον Τζόλη, χαμόγελο. Κοιτάζεις τον Μουζακίτη, χαμόγελο. Κοιτάζεις τον Καρέτσα, χαμόγελο. Κοιτάζεις τον Κωνσταντέλια και αντιλαμβάνεσαι πως αυτή η άγνοια κινδύνου που έχει σε συνδυασμό με το αστείρευτο ταλέντο του, δεν μπορεί να μην τον οδηγήσει ψηλά.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ