Το πού ακριβώς βρίσκεται το δίκιο στην υπόθεση για την οποία η Μαρίν Λεπέν καταδικάστηκε και έχασε για πέντε χρόνια το δικαίωμα του εκλέγεσθαι δεν έχει πολλή σημασία, κατά τη γνώμη μου. Το μόνο που μετράει εν προκειμένω είναι το όφελος ή, στην αντίθετη περίπτωση, η ζημία για τη δημοκρατία. Συγχωρήστε μου τον κυνισμό, καλύτερα όμως να τον συνηθίσετε και εσείς, γιατί θα μας χρειαστεί με όσα μας περιμένουν. Οχι ότι δεν της αξίζει η ποινή. Της αξίζει και με το παραπάνω, διότι η κ. Λεπέν εχθρεύεται την Ευρώπη και θέλει να εμποδίσει την πρόοδό της προς την ενοποίηση, ενώ συγχρόνως την εκμεταλλεύεται, εκλεγόμενη παλαιότερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά να την κλέβει κι από πάνω; Ε, όχι δα! Της άξιζε λοιπόν, παρότι η κλεψιά – με την έννοια της κατασπατάλησης πόρων – δεν είναι κάτι που ενοχλεί την Ευρωπαϊκή Ενωση. Για τη δική της περίπτωση, όμως, έπρεπε να γίνει η εξαίρεση, αν και την έκανε η γαλλική Δικαιοσύνη, όχι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ