«Στην Ελευσίνα μια φορά», κατά το παλιό δημοφιλές λαϊκό τραγούδι, μπορούσες να διασχίσεις τον αρχαιολογικό χώρο και στο ύψωμα να αντικρίσεις στα δεξιά σου το μικρό αρχαιολογικό μουσείο. Και απέναντι, στη γωνία αριστερά, τους πρωταγωνιστές της φωτογραφίας του Ανδρέα Εμπειρίκου που στο καρέ του χωρούσε όλη η ιστορία της Ελευσίνας: τις αρχαιότητες και την υψικάμινο. Ομως, για λόγους προστασίας, η ορμή των ανανεωτικών ανέμων «έσβησε» το γνώριμο στο βλέμμα του θεατή τοπίο. Αλλά και η επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο, επίσης εκσυγχρονισμένο, σε αναστατώνει. Ο λόγος είναι η διαταραχή μιας πρωταρχικής αίσθησης που κρατούσες από τη γνωριμία σου με τη «Φεύγουσα Κόρη» καθώς ξαφνικά την έβλεπες να τρέχει παράξενα κόντρα στον αέρα, να ξεφύγει για να μη δει μια πράξη βίας από την οποία η τέχνη δημιούργησε πολλά αριστουργήματα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή