Η ιστορία με δυο, και πολλά είναι, λόγια έχει ως εξής: ο Χρήστος Σπίρτζης, υπουργός Μεταφορών κ.λπ. επί ΣΥΡΙΖΑ, ελέγχεται δημοσίως, αλλά όχι επί της ουσίας, διότι η περίφημη σύμβαση 717 για την τηλεδιοίκηση των σιδηροδρόμων δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Αντίθετα, παραδόθηκε κομμένη στα δύο, ως έργο, στον διάδοχό του στο υπουργείο Κ. Καραμανλή κι εκείνος, αφού της έριξε από πάνω χοντρό αλάτι για να μη μουχλιάσει, την καταχώνιασε σε έναν φωριαμό γραφείου, κάτω κάτω, έτσι για να υπάρχει. Τον Σπίρτζη και τον Καραμανλή τούς έχει προσδιορίσει ως ελεγχόμενους για την περί ης ο λόγος σύμβαση η ευρωπαία εισαγγελέας. Τους αποδίδει ευθύνες γιατί δεν την υλοποίησαν στους χρόνους που έπρεπε. Διότι η σύμβαση θα υλοποιούνταν με χρήματα και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και εν συνεχεία προκύπτει ως παρεπόμενο ότι αν είχε υλοποιηθεί η σύμβαση, πολύ πιθανόν να μην είχε συμβεί το δυστύχημα στα Τέμπη. Αρα, έχει λόγο η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για το γιατί τα λεφτά που δόθηκαν δεν απέδωσαν έργο.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ