«Η άμυνα», αποφάνθηκε ο Πρωθυπουργός από κοινοβουλευτικού βήματος, «είναι πυλώνας ευημερίας, χωρίς τη δική της ασφάλεια δεν υπάρχουν προϋποθέσεις ανάπτυξης της οικονομίας, δεν μπορεί να σφυρηλατηθεί η κοινωνική συνοχή». Αυτό, όπως και όλα τα άλλα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε μιλώντας για το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους 25 δισ. ευρώ ακούγονται απόλυτα λογικά στον νέο κόσμο που διαμορφώνεται.

Πράγματι, οι επενδύσεις στις αμυντικές δυνατότητες της χώρας είναι επενδύσεις στην κυριαρχία της – ειδικά σήμερα που η μεταπολεμική αρχιτεκτονική σταθερότητας και ασφάλειας απειλείται. Ωστόσο, ακριβώς επειδή οι βεβαιότητες των τελευταίων δεκαετιών κλονίζονται, δεν αρκεί πια απλά να δίνουμε χρήματα για τη θωράκιση της Ελλάδας. Το μοντέλο πρέπει να αλλάξει. Ούτε φτάνει να θέτουμε ως απαράβατο όρο τη συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στα συμβόλαια κατασκευής και παραγωγής εξοπλισμού, τα οποία αποτελούν πλέον μία από τις προτεραιότητες της Ευρώπης και αναμένεται να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας αλλά και να δώσουν ώθηση στις οικονομίες των κρατών – μελών.

Εχει έρθει η ώρα η Ελλάδα να αποκτήσει μια αμυντική βιομηχανία που θα της επιτρέπει να μη σπαταλά τα λεφτά των φορολογουμένων δεξιά και αριστερά. Μια βιομηχανία ικανή να καλύψει τις ανάγκες της και να την καταστήσει σημαντικό παίκτη στη γεωπολιτική σκακιέρα. Εναν κλάδο εύρωστο που να μπορεί τελικά να αυξήσει το ΑΕΠ της. Υστερα από πολλά χρόνια αποβιομηχάνισης μια ευκαιρία παρουσιάζεται μπροστά μας. Για να μην πάει χαμένη είναι ανάγκη το made in Greece να τεθεί ως απώτερος στόχος.