Στον δημόσιο διάλογο, η έννοια του αντισυστημισμού κατέχει εξέχουσα θέση. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να αναλυθεί και να τοποθετηθεί στα συμφραζόμενα της συγκυρίας, δεδομένου ότι επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Η αντίθεση στο «σύστημα» μας υποχρεώνει να το εννοιολογήσουμε, αλλιώς θα πρόκειται για μια έννοια κενή περιεχομένου. Υποστηρίζω ότι ως «σύστημα» νοείται, από εχθρούς και φίλους, η φιλελεύθερη δημοκρατία. Αυτή είναι που οριοθετεί τις δημοκρατικές κοινωνίες, κυρίως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και σκιαγραφεί τους κανόνες της κοινής μας συμβίωσης. Είναι πλέον κοινός τόπος ότι, με όλα τα μειονεκτήματά της, η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι ο συγκριτικά καλύτερος τρόπος κοινωνικής συμβίωσης που έχει επινοήσει ο ανθρώπινος νους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ