Οι αιφνίδιες φυσικές καταστροφές σε Πάρο, Μύκονο αλλά και σε άλλα μέρη της χώρας από την απότομη κλιματική μεταβολή που επέφερε ραγδαίες βροχοπτώσεις δείχνουν ακριβώς ότι η ιστορία του κλίματος δεν αστειεύεται. Τα απότομα καιρικά φαινόμενα, με μεγαλύτερη ένταση από ποτέ, δεν ξεχωρίζουν τόπους. Αντίθετα. Αν αθροιστούν με κακοτεχνίες, παραβάσεις, οικιστικές υπερβολές, αυθαιρεσίες, επιτείνουν τις καταστροφές. Και αυτό αποδεικνύεται στα εν λόγω κορυφαία τουριστικά μέρη. Οταν ποτάμια γίνονται πάρκινγκ, όταν φράζονται γεφυράκια ή τσιμεντώνονται εμποδίζοντας τη φυσική ροή του νερού και την έξοδό του στη θάλασσα, οι ζημιές είναι ακόμη μεγαλύτερες. Οταν μπάζα ρίχνονται μέσα στα ρέματα επίσης. Οταν πάνω από όλα έχουμε παραιτηθεί από την αρχαία σοφία της ξερολιθιάς – που παίζει κεντρικό ρόλο στη διαχείριση της βροχής, ρωτήστε και τους Τηνίους –, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Αυτά αφορούν εν πολλοίς τις τοπικές, βέβαια, κοινωνίες. Και το φαραωνικό τουριστικό μοντέλο που έχουν επιλέξει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή