Κλεισμένοι μέσα σ’ έναν πύργο, του οποίου η προγενέστερη χρήση ήταν φυλακή (διόλου τυχαία η επιλογή από τον συγγραφέα), ο Εντγκαρ και η Αλίς γιορτάζουν τα 25 χρόνια του γάμου τους στον «Χορό του θανάτου». Απομονωμένοι και αποκλεισμένοι από τον γύρω κόσμο, απόμακροι ο ένας απ’ τον άλλον, το μόνο που μοιράζονται είναι μια μάχη δίχως τέλος, μια μάχη επιβίωσης και εξόντωσης. Μια αέναη αναμέτρηση, χωρίς θύτες και θύματα, γιατί είναι ήδη και οι δύο και τα δύο. Το ζευγάρι παραμένει αμετακίνητο, ανυποχώρητο, ανελέητο. Οσο για τη μόνιμη επιθετική διάθεση που το χαρακτηρίζει, είναι που οδηγεί ακόμα και το υπηρετικό προσωπικό σε φυγή – στην παράσταση του Χουβαρδά δεν εμφανίζονται διόλου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ