Να υπάρχουν ή όχι ομάδες με παράδοση στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική κατηγορία της χώρας; Εδώ το ερώτημα, προφανώς και είναι σαιξπηρικού τύπου. Αδύνατο να απαντηθεί με βεβαιότητα. Ορισμένοι εκτιμούν πως δεν… παίζουν μπάλα οι φανέλες και αυτό που μετρά είναι το πόσο καλά θα έχει οργανωθεί μια ομάδα και πότε θα καταφέρει να βρεθεί στο τοπ της. Αυτό ίσως να είναι το σενάριο που έβγαλε στην επιφάνεια άσημα σύνολα τύπου Καλλονής ή Πλατανιά. Πού είναι τώρα αυτά; Υπάρχει, όμως, και το άλλο: σύμφωνα με αυτή την εκδοχή της ιστορίας, ομάδες με οπαδική βάση είναι θετικό να εμφανίζονται στο προσκήνιο, να διεκδικούν νίκες και να θυμίζουν στους παλαιότερους στιγμές από ένα ένδοξο παρελθόν. Βέβαια, ακόμη και εδώ έχουν χαθεί άλλοτε κραταιά σύνολα. Ο Εθνικός, για παράδειγμα, πασχίζει να αφήσει τη Γ’ Εθνική και κάθε Κυριακή γεμίζει το γηπεδάκι του Μοσχάτου. Ολα θα κριθούν στο φινάλε του πρωταθλήματος στη μάχη με τη Μαρκό. Ο Αθηναϊκός παραμένει στην άγονη γραμμή των αθηναϊκών κατηγοριών, ενώ ο Απόλλωνας θέλει να ξεκολλήσει από το ίδιο πρωτάθλημα και όντως κάνει προσπάθεια. Με λίγο ή περισσότερο κόσμο, το θέμα είναι πως οι συγκεκριμένες ομάδες έχουν πιστούς και φανατικούς υποστηρικτές.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ