Σύμφωνα με τη μια εκδοχή, η «τροπολογία» του κατάφερε να συνθέσει όσα υποστήριζαν οι αντιμαχόμενοι – αυτοί που ομνύουν στην ανάγκη ενός λαϊκού μετώπου κι εκείνοι που χαρακτηρίζουν μια συμπόρευση μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ «καρικατούρα λαϊκού μετώπου». Ηταν μια συμβιβαστική λύση, δηλαδή, που έδωσε στους νεοαριστερούς λίγο παραπάνω χρόνο να σκεφτούν την επανασύνδεσή τους με τους παλιούς τους συντρόφους. Κατά την άλλη, με τις 80 ψήφους που συγκέντρωσε ο Τσακαλώτος τορπίλισε οποιαδήποτε προσπάθεια επανένωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Στα τέλη Ιουνίου, που θα το ξανασυζητήσουν, η Κουμουνδούρου μάλλον θα έχει ήδη πάρει τις δικές της αποφάσεις χωρίς τη Νέα Αριστερά. Ανάλογα με το πού κάθεται κάποιος στις κομματικές συνεδριάσεις στην Πατησίων, βλέπει την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής είτε σαν μια απαραίτητη αναβολή των αριστερών διαπραγματεύσεων, είτε ως ένα άδοξο τέλος οποιασδήποτε κουβέντας μεταξύ των στελεχών των δύο όμορων κομμάτων. Εντάξει, όσοι έχουν γράψει στο βιογραφικό τους πολλές εργατοώρες στα όργανα λένε πως νίκησαν οι παλιοί, οι ορθόδοξοι, κομματικοί. Ο αντίλογος, πάλι, επιμένει ότι η νίκη ήταν πύρρειος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ