Είναι τραγικό, πλην όμως τελεσίδικο: μπορεί πια να μιλά κανείς με πιστοποιημένη ακρίβεια αν παραφράσει σε «Η Ελλάς αυτοκτονούσα» το διάσημο «Η Ελλάς ευγνωμονούσα», τον τίτλο του έργου – συμβόλου της ελληνικής απελευθέρωσης από τη μακραίωνη οθωμανική υποδούλωση, του Θεόδωρου Βρυζάκη. Επειδή δύο αιώνες από την ημέρα που ξεκίνησε η Επανάσταση του 1821 για την απελευθέρωση ενός μικρού, υπόδουλου έθνους και που απαιτήθηκε ακόμα περισσότερο από ένας αιώνας για την εθνική ολοκλήρωση της χώρας που τελικά γεννήθηκε, όλοι γεμάτοι ποταμούς αίματος, τώρα, αυτή η χώρα πεθαίνει. Για την ακρίβεια, πολύ πιο απελπιστικά, αυτοκτονεί. Σε λιγότερα από 50 χρόνια η Ελλάδα θα είναι πλέον μια γεροντική πληθυσμιακή σκιά του σημερινού εαυτού της με απροσμέτρητες συνέπειες σε όλα τα επίπεδα, με πρώτη την οξεία υπαρξιακή της διακινδύνευση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή