Διαβάζω με έκπληξη τι γίνεται στο μόνο κόμμα που προέρχεται από τη δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά, παρότι δημοσκοπικά κινείται με σταθερότητα σε ποσοστά ανυπαρξίας. Τη διαμάχη δύο πόλων του κόμματος, Χαρίτση και Σακελλαρίδη, την παρέμβαση Αχτσιόγλου, την (αναγκαία) επίθεση Μπίστη κατά Τσακαλώτου… Οσα συμβαίνουν στο κόμμα αυτό, οι δημόσιες αντιπαραθέσεις για τη στρατηγική συμμαχιών, οι ηγετικές κόντρες, η εσωστρέφεια που βαθαίνει ένα ψυχολογικό ρήγμα το οποίο εκ πείρας γνωρίζουμε ότι πολύ δύσκολα θα γεφυρωθεί είναι στοιχεία που δείχνουν βαθιά ελαττώματα ενός χώρου τα οποία καλλιεργήθηκαν ακόμα κι όταν μια προγονική συναφής ιδεολογική ομάδα έλεγε ότι εργαζόταν για σοσιαλισμό με ελευθερίες και δημοκρατία.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ