Το ερώτημα επανήλθε: πώς επιλύουμε τελικά το μείζον πρόβλημα ασφάλειας και διασφαλίζουμε τελεσίδικα την κυριαρχία της χώρας όπως ορίζεται από το διεθνές δίκαιο και Συνθήκες (Λωζάνης, Παρισίων); Η κυβέρνηση φαίνεται να προτεραιοποιεί εμφανώς τη στρατηγική της ισχύος, των συνεχών εξοπλισμών σε μια λογική που περίπου λέγει «περισσότερα όπλα, περισσότερη ασφάλεια». Αρκεί να είμαστε ικανοί να προβάλλουμε δύναμη. Ετσι πριν καν αφομοιώσουμε την ανακοίνωση  του νέου δωδεκαετούς  εξοπλιστικού προγράμματος ύψους 25 δισ. ευρώ, προχωράμε σε πρόσθετες αγορές όπλων (Exocet, Belh@rra) εκατοντάδων εκατομμυρίων. Επιλύεται όμως έτσι το πρόβλημα ή απλώς στην προσπάθεια να μεγιστοποιήσουμε την ασφάλεια καταλήγουμε σε περισσότερη ανασφάλεια, όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις (O. Roy, Why War?) συντηρώντας ένα φαύλο κύκλο εξοπλισμών; Εχοντας όμως υιοθετήσει αυτή τη στρατηγική και με σταθερή την υπόκρουση πάντοτε ότι «η Τουρκία παραμένει η σταθερή απειλή»:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή