Ακόμη και μέσα στο προκαθορισμένο πλαίσιο του δόγματος το όραμά του υπήρξε διακριτό. Μια Εκκλησία που δεν έστεκε σαν κάστρο μακριά από τον κόσμο, αλλά σαν γέφυρα για τους αδύναμους, όσους δεν είχαν φωνή, όσους έμεναν στην πίσω γραμμή της επικαιρότητας να πολεμάνε συνεχώς με την ανάγκη. Γράφτηκε πολλάκις και θα συνεχίσει να γράφεται τις επόμενες ημέρες ότι ο Φραγκίσκος υπήρξε ο «Πάπας των φτωχών», ταπεινός μέσα στην επικράτεια του καθολικού δόγματος. Και ενώ προφανώς δεν μπορούσε να υπερβεί τις κόκκινες γραμμές που επέβαλλαν η Ιστορία και η παράδοση αιώνων, ο ίδιος κατάφερε να ανοίξει κατά τι περισσότερο τις «ρωγμές» μέσα από τις οποίες επικοινωνούσε με τον κόσμο του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ