Μία πίτα που φτιάχνεται στη σκηνή, τρεις ηλικιωμένες γυναίκες με χαραγμένα στα πρόσωπά τους – στις μάσκες τους – τον χρόνο που έχει περάσει από πάνω τους, τρία σώματα καμπουριασμένα, κυρτά, που καθρεφτίζουν τη ζωή και τη δουλειά στην ύπαιθρο, στα κτήματα και τα χωράφια. Τρεις νέοι άνδρες – που μόνον στο τέλος της παράστασης αποκαλύπτονται και τους ανακαλύπτεις – ζωντανεύουν στο θέατρο Σταθμός ένα κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας που μας συνδέει με το χθες. Παράδοση και τελετουργία από τη μια, το ζήτημα του έμφυλου, έτσι όπως διαπερνά τον χρόνο και φτάνει στο σήμερα, από την άλλη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή