Αναμφισβήτητα, τα μέτρα – παροχές που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός και εξειδίκευσαν οι καθ’ ύλην υπουργοί αποτελούν ανακουφιστικές τομές για πολλά νοικοκυριά. Είναι μέτρα που προφανώς δεν θέτουν σε κίνδυνο τις δημοσιονομικές ισορροπίες της χώρας, που στοχεύουν σε ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού και που αποτελούν μια όψη επανισορρόπησης στην ακρίβεια και στη στεγαστική κρίση. Στο κέντρο των νέων πρωτοβουλιών πρέπει να λογιστεί η κοινωνική συνοχή και η σύνθεση της δικαιοσύνης με την άμβλυνση των ανισοτήτων. Υπό αυτό το πρίσμα, και σε θετική κατεύθυνση είναι, και φαίνεται να «ακούν» τις σύγχρονες αγωνίες και ανάγκες του μέσου πολίτη.

Βέβαια δεν θα πρέπει να νοηθούν ως πλέγμα αποσπασματικής παροχολογίας ή στενά υπό τη μέγγενη ενός κομματικού ανταγωνισμού. Αντίθετα, όσο πιο οργανικά ενταχθούν σε ένα συνολικό σχέδιο ανάταξης των μεσαίων και λαϊκών νοικοκυριών, τόσο πιο ισορροπημένες θα είναι οι αναγνώσεις τους. Μια παράμετρος που πρέπει πάντως να ληφθεί υπόψη είναι πως οι όποιες παροχές ακολουθήσουν θα πρέπει να είναι ακόμη πιο γενναιόδωρες και πάντα υπό τον γνώμονα πως δεν θα θέτουν σε επισφάλεια τα δημοσιονομικά μας.

Οι όποιοι αστερίσκοι θα υπάρχουν για όσους απευθύνονται τα μέτρα δεν μπορεί να είναι αναιρετικοί των ίδιων των πρωτοβουλιών. Αντίθετα, ένα πλέγμα συνολικών παροχών με συντεταγμένο ρυθμό και τρόπο θα διαμορφώσουν και εκείνον τον χώρο ανάσχεσης των πληθωριστικών επιπτώσεων. Πράγμα σημαντικό για τον χειμαζόμενο μέσο Ελληνα.