Non paper

Προχθές το βράδυ – είχε και ωραία θερμοκρασία – βγήκα στο μπαλκόνι να κάνω κάποιες ψιλοτακτοποιήσεις, να μαζέψω τα απλωμένα ρούχα, να μυρίσω τις τελευταίες πνοές των βασιλικών. Μέσα έπαιζε η τηλεόραση, το τηλέφωνο ήταν στο πολύ χαμηλό, δεν το άκουγα. Οταν, κάποια στιγμή, το πήρα στα χέρια μου είδα ότι είχα πέντε αναπάντητες κλήσεις […]

Πριν από λίγα βράδια, δυσκολεύτηκα πολύ να με πάρει ο ύπνος, στριφογύριζα στο κρεβάτι σαν το αρνί στη σούβλα. Εκλεινα τα μάτια μου και έβλεπα μπρόκολα, παγωτά, μολυβοθήκες, ξυριστικές μηχανές, τοστιέρες και γλάστρες. Αυτά και πολλά άλλα αντικείμενα – που ξεπετάγονται μπροστά μου σαν καλικάντζαροι – πρέπει να τοποθετήσω, ανά όμοιες τριάδες, σε ραφάκια. Και […]

Το στιγμιότυπο περνά κάθε τόσο στην οθόνη των σόσιαλ μίντια. Η Νατάσσα Μποφίλιου τραγουδά στο θέατρο Λυκαβηττού, σε συναυλία για την επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Σε μία παύση απευθύνεται στο κοινό. Μιλάει για τις επικίνδυνες εποχές στις οποίες ζούμε (κάπου θα έχει δει τον κίνδυνο, ίσως εγώ να είμαι πολύ ντελούλου και να […]

Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν τα περίφημα, πλέον, χαλιά που αγόρασε η υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη από τη Δέσποινα Μοιραράκη για την ανανέωση του γραφείου της προς 9.000 (περίπου) ευρώ το ένα, είναι μπουχάρα. Και για να είμαι ακόμη πιο ειλικρινής, δεν ξέρω καν τι ακριβώς είναι τα μπουχάρα (και αρνούμαι να γκουγκλάρω, […]

Ποιος πρωτοείπε τη φράση «Ηταν χειρότερο από έγκλημα, ήταν λάθος». Στην Ελλάδα διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Αλκη Θρύλο (κατά κόσμο Ελένη Ουράνη) με αφορμή τη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη. Λένε όμως ότι το είχε πριν ο Τσόρτσιλ. Και πριν από αυτόν ο Ταλλεϋράνδος. Και το ότι «το θέατρο είναι θρησκεία και, αν το […]

Στη γαστρονομική μυθολογία των παιδικών μου χρόνων (μιλάμε για δεκαετία του 1960 μέχρι τις αρχές του 1970) υπήρχαν δύο κορυφαία «κεφάλαια». Το ένα ήταν το μπλέντερ. Διότι μου έδινε τη δυνατότητα να «τρώω» με το καλαμάκι τα φρούτα που, στη φυσική τους μορφή, δεν μου άρεσαν. Το άλλο ήταν τα Tupperware που στο υπόλοιπο κείμενο […]

Το θέμα καταλάγιασε, σε λίγες μέρες θα κατακαθίσει εντελώς, μετά θα ξεχαστεί. Για να επιστρέψει, ως διαδικασία, ύστερα από λίγο καιρό, με μία άλλη αφορμή. Μιλάω για τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε «επί της διαδικασίας» για την πρόταση της Ελλάδας ως προς την υποψηφιότητα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα Οσκαρ. Για να υπενθυμίσω επιγραμματικά τα γεγονότα, τα […]

Σήμερα, η Αθήνα, η Αθήνα μας, έχει γενέθλια. Ως πρωτεύουσα του σύγχρονου ελληνικού κράτους δηλαδή διότι άντε να προσδιοριστεί πότε χτίστηκαν τα πρώτα σπιτάκια πάνω σε έναν αυθάδη βράχο, καταμεσής μιας κοιλάδας, που «συνομιλούσε» κατευθείαν με τη θάλασσα – για όσους ενδιαφέρονται υπάρχει το βιβλίο του Γιώργη Γιατρομανωλάκη «Στην κοιλάδα των Αθηνών» (εκδόσεις Κέδρος), στο […]

Οσα συνέβησαν στον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες φέρνουν έναν αέρα επιθεώρησης στην πολιτική σκηνή. Και με την επίσημη βούλα, ως ηθοποιού, του Απόστολου Γκλέτσου. Ή Τζον Μακρίδη στη «Γη της ελιάς» που, προσωπικά, το προτιμώ ως όνομα για διάδοχο του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι αν δεν μπορεί ένας «Τζον Μακρίδης» να νικήσει τον Μητσοτάκη, […]

Θα μπορούσε να είναι κάτι σαν τεστ προσωπικότητας με ερωτήσεις και απαντήσεις πολλαπλών επιλογών. Για παράδειγμα, τι θα κάνατε αν θεωρούσατε ότι ο πατέρας σας σάς αδίκησε στη διαθήκη και άφησε περισσότερα στον αδελφό σας; Α) Θα καταριόσασταν τον αδελφό σας; Β) Θα βρίζατε τον πατέρα σας; Γ) Θα ξεφτιλίζατε τον συμβολαιογράφο που άνοιξε τη […]

Οσοι το ζήσαμε το ξέρουμε, όσοι δεν το έζησαν είναι εύκολο να φανταστούν την ατμόσφαιρα, δύσκολο όμως να συντονιστούν με το συναίσθημα εκείνων των ημερών. Καλοκαίρι 1974, το πιο δραματικό και το πιο αντιφατικό καλοκαίρι στη Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Ξεκίνησε με Χούντα, τελείωσε με Δημοκρατία και μεσολάβησαν μια εισβολή, ένας πόλεμος και εκείνες οι […]

Η Αθήνα στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν μια βαλκανική κωμόπολη που προσπαθούσε να καμωθεί την πρωτεύουσα. Είχε μάλιστα μπροστά της ένα μεγάλο διεθνές στοίχημα, τη διοργάνωση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το μεγαλύτερο event (όπως θα λέγαμε στα σημερινά) που είχε γίνει μέχρι τότε στο νέο ελληνικό κράτος. Σύμφωνα με την απογραφή του 1889 […]

Πόσο παλιά να το πάω; Οσο ξέρω και μπορώ. Ο κομματικός χώρος της Αριστεράς, αυτός που η δική μου γενιά γνώρισε ως ΚΚΕ Εσωτερικού, είχε πάντα μία έντονη κινητικότητα. Με πολλές διαφωνίες, συγκρούσεις, διασπάσεις, αποχωρήσεις, αλλαγές ονομάτων. Η Ενωμένη Αριστερά (μαζί με το ΚΚΕ) στις πρώτες εκλογές μετά τη Μεταπολίτευση, που έγινε Συμμαχία Προοδευτικών και […]