Non paper

Αρχισαν τα όργανα – που πολύ άργησαν δηλαδή. Διότι ουδείς μπορεί να γίνει χειρότερος εχθρός σου από τον πρώην φίλο σου. Ειδικά αν ο φίλος είναι «φίλος», συγκυριακός δηλαδή, ωφέλιμος τη δεδομένη στιγμή και κάτω από ορισμένες συνθήκες. Και όταν οι συνθήκες αλλάξουν και οι ισορροπίες εκλείψουν, «Μπαμ ηκούσθη στον αέρα, πλην τα βόλια πήγαν […]

Ο κύριος Αντώνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μέσα στον πόλεμο. Πώς το λέει ο Σαββόπουλος; «Δεκέμβης του ’44 με μια μοτοσικλέτα του ΕΛΑΣ / η μάνα μου ετοιμόγεννη, γυρίζει ο θανατάς / Να η μαμή, ανασηκώνει το μανίκι / έτσι γεννήθηκα στη Σαλονίκη». Κάπως ή ακριβώς έτσι. Από την οικογένεια του πατέρα του είχε αριστερές καταβολές. […]

Την περασμένη Παρασκευή, την πρώτη ημέρα των Πανελλαδικών, οι μαθητές των Γενικών Λυκείων εξετάστηκαν στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας. Αυτής της δύσμοιρης γλώσσας που κακοποιείται καθημερινά σε ιδιωτικές και δημόσιες συζητήσεις, από επίσημα και ανεπίσημα χείλη, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Και όταν μιλάω για «κακοποίηση», δεν εννοώ τους γλωσσικούς ιδιωματισμούς των νέων, διότι […]

Πριν από λίγα χρόνια ο κορυφαίος οίκος μόδας Balenciaga λάνσαρε μια πλαστική μπλε τσάντα που η τιμή της ήταν 2.000 ευρώ και, ουσιαστικά, μόνο ως προς το λογότυπο της φίρμας ξεχώριζε από τις γνωστές πλαστικές τσάντες του ΙΚΕΑ διά πάσαν χρήσιν που στοιχίζουν λιγότερο από 1 ευρώ. Πριν από λίγους μήνες ο ίδιος οίκος παρουσίασε […]

Τι να πω τώρα εγώ για το βράδυ της Τετάρτης, τι να πω για τις πρώτες ώρες της Πέμπτης; Τι να πω για το πρώτο ευρωπαϊκό κύπελλο στο ποδόσφαιρο που κέρδισε ποτέ ελληνική ομάδα; Πενήντα τρία χρόνια ολόκληρα το περίμενα αυτό. Από το 1971, ντάλα δικτατορία, από εκείνο το καλοκαίρι που ο Παναθηναϊκός πήγε στο […]

Κοίτα τώρα κάτι τερτίπια που κάνει η γλώσσα. Η λέξη «είδωλο» σημαίνει, κατ’ αρχάς, ομοίωμα αλλά που είναι, συγχρόνως, και αντικείμενο λατρείας. Λόγω αυτής της ερμηνείας σημαίνει και εκείνον που χαίρει μεγάλης αγάπης και θαυμασμού από τον κόσμο. Τον, ας τον πούμε, σταρ. Το είδωλό μας όμως είναι και αυτό που αντικρίζουμε στον καθρέφτη, η […]

«…Το ασανσέρ αγκομαχά, επικρατεί ζουλάρδα / η Ελλάδα αρχίζει να γελά και γίνεται γελάδα / και μια φωνή με προφορά, ωχ αμάν αμάν, απ’ των Σερρών την Πρώτη / ρωτάει άμα συμφωνώ, ωχ αμάν αμάν, να γίνουμε Ευρώπη / Μα κι αν ταΐζεις του απαντώ κακάο τη γελάδα / δε θα ‘ναι πάλι πιθανόν ν’ […]

Στις 16 Μαΐου ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα θεατρικά βραβεία «Μελίνα Μερκούρη». Ενας θεσμός που μετρά δεκαεπτά χρόνια και επιβραβεύει την καλύτερη νέα ηθοποιό της προηγούμενης σεζόν. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν βραβευθεί, μεταξύ άλλων, η Στεφανία Γουλιώτη (2008), η Λουκία Μιχαλοπούλου (2011), η Μαρία Κίτσου (2012), η Αλεξάνδρα Αϊδίνη και η Ιωάννα Παππά […]

Υπάρχει ένα οικογενειακό ανέκδοτο, απολύτου δικής μου έμπνευσης και ερμηνείας. Πόσο θα ήμουν; Εφτά χρονών; Το πολύ οχτώ. Κάπου στην Αθήνα έδινε παραστάσεις το περίφημο, τότε, τσίρκο Μεντράνο. Πώς το ήξερα; Κάπου το είχα ακούσει, ίσως υπήρχαν και διαφημίσεις στις εφημερίδες. Εν τω μεταξύ, δεν θυμάμαι να είχα πάει ποτέ σε τσίρκο. Ηταν ένα είδος […]

Η τηλεόραση, στο σπίτι της φίλης μου, ήταν ανοιχτή, ουδείς όμως παρακολουθούσε το μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων που έπαιζε εκείνη την ώρα. Και βέβαια δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα το παρακολουθούσε ο 12χρονος γιος της που, εκείνη την ώρα, είχε κολλήσει με κάποιο παιχνίδι στο τάμπλετ. Μέχρι που, κάποια στιγμή, έγινε, εντελώς τυχαία, ένας […]

Η πρόταση, αρχικά, διατυπώθηκε από τον πρόεδρο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Γιώργο Μπαμπινιώτη και αφορά τη θεσμοθέτηση από την UNESCO μιας Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας. Με προτεινόμενη μάλιστα την 9η Φεβρουαρίου, ημερομηνία θανάτου του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού. Και η συνέχεια ήρθε από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη που, με «οδηγό» την πρόταση Μπαμπινιώτη, […]

Στη δεκαετία του 1960 (υποθέτω και του 1950) ήταν πολύ της μόδας τα λεγόμενα μπιμπελό που οι γαλλομαθείς, ή όποιοι επεδίωκαν να δείξουν ότι ήταν, τα έλεγαν και «μπιμπλό». Καθόριζαν, κατά κάποιον τρόπο, την αστική ταυτότητα ενός σπιτιού σε μία χώρα με πολύ υψηλά, ακόμη, ποσοστά αγροτικού πληθυσμού. Και, φυσικά, το είδος του μπιμπελό ταυτοποιούσε […]

Μια είδηση από την ατζέντα των τελευταίων ημερών μού προκάλεσε, στο πρώτο άκουσμα, οργή. Μιλάω για το πεντάχρονο παιδί που ξέχασαν μέσα στο σχολικό λεωφορείο στην Κηφισιά. Και επειδή, τον τελευταίο καιρό, υπήρξαν ανάλογα συμβάντα με τραγική κατάληξη (δεν μπορώ να φανταστώ πιο μαρτυρικό και αγωνιώδη θάνατο από ένα παιδί που, ύστερα από ώρες απόγνωσης […]

Διαβάζω για τα πενήντα χρόνια από τη Μεταπολίτευση και συνειδητοποιώ ότι, στην πραγματικότητα, είναι η ζωή μου όλη. Πρωτοτσαλαβουτούσα στην εφηβεία εκείνο το απόγευμα που βγήκαμε στους δρόμους, εγώ τουλάχιστον χωρίς καλά καλά να καταλαβαίνω το πώς είχε γίνει αυτό που έβλεπα στα χαρούμενα πρόσωπα των ανθρώπων, αυτό που άκουγα, αυτό που, σχεδόν, μύριζα στον […]

Είμαστε τρεις εβδομάδες και κάτι ψιλά πριν από τις ευρωεκλογές. Οι οποίες, όπως μας λένε τα κόμματα, είναι κρίσιμες και καθοριστικές και με πιθανότητες να πυροδοτήσουν εξελίξεις και αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό και δεν πρέπει να απέχουμε και να ψηφίσουμε σαν να ήταν εθνικές, ενώ ήδη τα πρώτα πολιτικά σποτ έχουν αρχίσει να προβάλλονται στην […]

«Ημιπαρακολουθώ» Γιουροβίζιον εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Από το 1972, τότε που, τυχαία, ένα σαββατιάτικο βράδυ, χωρίς να ξέρω καν τι είναι αυτός ο διαγωνισμός, είδα σε μια ασπρόμαυρη τηλεόραση – έπιπλο τη «δική μας» Βίκυ Λέανδρος να κερδίζει, με το «Après toi», εκπροσωπώντας το Λουξεμβούργο. Λέω «ημιπαρακολουθώ» διότι μέσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν […]

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που εγγράφονται στη συλλογική μας μνήμη και αποτελούν σημείο αναφοράς ενός ολόκληρου λαού. Πρώτα απ’ όλα είναι τα ιστορικά γεγονότα. Για παράδειγμα, έχω ρωτήσει πολλές φορές, για τις ανάγκες ενός δημοσιογραφικού θέματος, γνωστούς ή λιγότερο γνωστούς Ελληνες και Ελληνίδες που ήταν ή τι θυμούνται (ανάλογα με την ηλικία τους) την ημέρα που […]

Μεγάλη κατσίκα η πραγματικότητα. Μην πω και μουλάρα. Εκεί που νομίζεις ότι την ελέγχεις, ότι την έχεις με κάποιον τρόπο καλουπάρει, ότι μπορείς να την εργαλειοποιείς, σου δίνει μια κλωτσιά και σε πετάει στην άκρη του χωραφιού. Στην προκειμένη περίπτωση, η πραγματικότητα έχει ονοματεπώνυμο. Στέφανος Κασσελάκης. Που, σχεδόν καθημερινά, κλωτσάει όχι μόνο στην άκρη, αλλά […]